به گزارش سنگستان محلات، برخی از سنگ های رسوبی مانند تراورتن در صورت قرار گرفتن در معرض دما و فشار بالا به سنگ دیگری تبدیل می شوند. در فرآیند تبدیل سنگ های رسوبی، بافت متخلخل و مات این سنگ ها به بافت کریستالی و صیقلی تبدیل می شود و سنگ اونیکس ایجاد می شود.

در برخی موارد شرایط لازم برای تبدیل کامل سنگ تراورتن به سنگ اونیکس وجود ندارد و تنها بخشی از آن دچار دگرگونی می شود. در چنین شرایطی ترااونیکس اتفاق می افتد که یک قسمت آن دارای مشخصات سنگ تراورتن و یک قسمت آن دارای مشخصات سنگ اونیکس می باشد.

تراورتن معمولاً به خاطر حفره هایش شناخته می شود، اما اونیکس فاقد این حفره ها بوده و بافت متراکمی دارد. جذب آب ترااونیکس در بعضی قسمت ها زیاد و در بعضی قسمت ها کم است.

ترااونیکس در رده سنگهای آهکی و رسوبی نسبتاً دگرگون شده قرار می گیرد و در ساختمان آن موادی مانند آراگونیت، کلسیت و کربنات آهن وجود دارد. ترااونیکس در رنگ های مختلف سفید، زرد، قرمز و شکلاتی یافت می شود و از انواع سنگ های متخلخل به شمار می رود.

ترااونیکس از محیط گرما نمی گیرد به همین دلیل همیشه سطح سردی دارد. سنگ ترااونیکس مقاومت کمی در برابر سرما دارد و اگر دمای هوا به صفر درجه برسد احتمال شکستگی آن وجود دارد.

 مهمترین معادن ترااونیکس ایران در شهرهای اصفهان، یزد، کرمان، ارومیه، تبریز، زنجان و محلات قرار دارد.