سنگ تراورتن
مقاومت فشاری سنگ های تراورتن از سنگ اونیکس بیشتر و از سنگ گرانیت کمتر است. وزن مخصوص این سنگ از دیگر سنگ ها کمتر است بنابراین بار کمتری را به اسکلت ساختمان وارد می کند.
به گزارش سنگستان محلات، سنگ تراورتن بجا مانده از رسوبات چشمههای آب گرم است. در هنگام تشکیل این سنگ گازهای موجود در چشمه های آب گرم، بین لایه های رسوب آن نفوذ کرده و باعث شده سوراخ های بسیار زیادی در این سنگ به وجود آید.
بیشترین معادن سنگ تراورتن ایران در استان زنجان، شهرستان تکاب، شهرستان محلات، استان آذربایجان و استان اصفهان قرار گرفته اند.
تراورتن دارای رنگهای متنوع است. تنوع رنگی این سنگ به دلیل ترکیبات شیمیایی است که در زمان رسوبگذاری در سنگ به وجود می آیند. هر چه این سنگ رگهها و ناخالصیهای کمتری داشته باشد استحکام بالاتری دارد.
اکثر سنگهای تراورتن مقاومت سایشی پایینی دارند بنابراین به راحتی تولید میشوند. تراورتن به علت داشتن تخلخل، خاصیت عایق حرارتی و صوتی دارد. حفرههای موجود در سنگ تراورتن باعث افزایش مقاومت آن در برابر آتشسوزی میشود. سنگ تراورتن از مقاومت قابل قبولی برخوردار است.
وجود حفره در سنگ تراورتن باعث میشود در هنگام نصب، ملات سیمانی داخل این حفره ها نفوذ کرده و از سقوط سنگ جلوگیری کند. تراورتنها را میتوان بدون آنکه نگران رها شدن سنگ بود در مناطق بسیار سرد و با بارندگی زیاد کارکرد.
در زمانهای قدیم مصرفکنندگان تمایلی به استفاده از سنگ تراورتن نداشتند و سنگ تراورتن به علت ظاهر متخلخل ارزانترین سنگ بود. رشد تکنولوژی و به کارگیری مواد پرکننده «رزین» سنگ تراورتن را به یکی از محبوترین، گرانترین و پر مصرف ترین سنگ های موجود تبدیل کرد.
سنگ تراورتن خاصیت صیقل پذیری بالایی دارد. دوام و طول عمر این سنگ بسیار بالاست از این رو اکثر سازندگان سعی می کنند عمر مفید ساختمان خود را با انتخاب تراورتن افزایش دهند.
سنگ تراورتن گرما را جذب نمی کند و سطح آن همیشه خنک است، رنگ این سنگ ثابت است و به مرور زمان کم رنگ نمی شود. منافذی که در این سنگ وجود دارد مقاومت آن را در برابر انقباض و انبساط بالا می برد.
سنگ تراورتن در برابر اشعه خورشید مقاوم است و نیازی به مراقبت ندارد. تنها یک شستشوی سطحی می تواند ظاهر این سنگ را تمیز کند.
نام سنگ تراورتن از نام شهر باستانی در ایتالیا به نام Tibur گرفته شده است، که به آن Tivoli نیز گفته میشود، این شهر قبل از دوران روم باستان وجود داشته است. نام اولیه سنگ تراورتن (لاپلاس تیوبورتینوس) بوده که به تدریج به سنگ تراورتن تبدیل شده است. بیشترین معادن سنگ تراورتن دنیا در کشورهای ایتالیا، مکزیک، ایران، ترکیه و پرو قرار دارد.