به گزارش سنگستان محلات، سنگ اونیکس از سنگ های دگرگونی است که کانی اصلی تشکیل دهنده آن کربنات کلسیم است. وجود ذرات آلومینیوم و منیزیم در سنگ های اونیکس باعث تنوع رنگ آن می شود. سنگ اونیکس برای نماهای خارجی مناسب نیست زیرا در معرض نور خورشید و سرما استحکام خود را ازدست می دهد.

یکی از خواص سنگ اونیکس رد شدن نور از آن است.

علاوه بر سنگ اونیکس که در معماری ساختمان کاربرد دارد سنگ اونیکس دیگری نیز هست که به عنوان جواهرات مورد استفاده قرار می گیرد. سختی سنگ اونیکس ساختمانی (3)  است و سختی سنگ اونیکسی که در جواهرات کاربرد دارد حدود (7) می باشد.

سنگ های تراورتن تحت فشار و دمای بالا و گذشت زمان می توانند به سنگ اونیکس تبدیل شوند. به طور کل می توان گفت سنگ اونیکس همان تراورتن پخته شده است.

چنانچه شرایط محیطی لازم برای تبدیل تراورتن به اونیکس ایجاد نشود و یا پیش از اتمام پروسه تبدیل سنگ های تراورتن به سنگ های اونیکس از معدن، بهره برداری صورت گیرد محصول استخراج شده سنگی به نام «Tra-onyx» می شود.

سنگ های اونیکس دارای جذب بسیار بالایی هستند و از آنها نباید در مکان‌هایی که آبریزش فراوان دارند، استفاده شود. این سنگ در برابر عوامل محیطی مثل برف، باران و هوازدگی ضعیف‌تر از سنگ تراورتن بوده و اگر در معرض انبساط و انقباض قرار بگیرد دچار شکستگی می شود.

سنگ اونیکس نسبت به سنگ تراورتن قیمت بالاتری دارد، در مقابل نور خورشید شروع به تغییر رنگ کرده و در دراز مدت طرح خود را کاملا از دست می‌دهد. مقاومت این سنگ در مقابل یخ زدگی بسیار کم است.

سنگ‌های تراورتن تخلخل بیشتری نسبت به سنگ های اونیکس دارند. به دلیل وجود تخلخل های زیاد در سنگ های تراورتن میزان چسبندگی آنها به ملات بسیار زیاد است و می توان گفت بهترین گزینه برای نمای بیروی ساختمان سنگ های تراورتن هستند.